مقایسه پروتئوم های جنین بذر پرایم شده و پرایم نشده گندم نان (triticum aestivum l.) در مرحله جوانه زنی

برای درک بهتر پرایمینگ بذر، که باعث افزایش سرعت جوانه زنی و یکنواختی رویش گیاهچه می گردد، تأثیر اسموپرایمینگ بذر در جوانه زنی بذر گندم نان (triticum aestivum l.) در مقیاس جنینی توسط پروتئومیکس مورد بررسی قرار گرفت. از دو نوع بذر شامل بذر اسموپرایم شده با پلی اتیلن گلایکول 6000 در پتانسیل اسمزی 8/0- مگاپاسگال در دمای ?c15 به مدت 24 ساعت، و سپس خشک کردن آن ها به صورت هواخشک در دمای اتاق و نوع دوم بذر شاهد بدون اعمال هیچ تیماری استفاده شد. ظهور ریشه چه در فواصل زمانی 8 ساعت در یک دوره زمانی 32 ساعته در هر دو تیمار طی آزمون جوانه زنی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش برای آنالیز تأثیر پرایمینگ در مقیاس جنینی روی جوانه زنی بذر استفاده گردید. آنالیز پروتئومی نشان داد که پرایمینگ در اکثر فرآیندهای جوانه زنی حقیقی (قبل از خروج ریشه چه) دخالت ندارد. حدود 1250پروتئین در روی ژل های دوبعدی تشخیص داده شدند، که تغییرات در فراوانی (کاهش یا افزایش بیان) 92 پروتئین در طی جوانه زنی محض از لحاظ آماری در سطح 5% معنی دار بود. تغییرات در الگوی بیان 26 پروتئین میان بذر پرایم شده و شاهد در جنین مشاهده شد. همچنین فواصل زمانی 32 و 24 ساعت به ترتیب بیشترین و کمترین تغییرات در الگوی بیان را نشان دادند. نتایج توالی یابی نقاط مورد نظر نشان داد که افزایش بیان پروتئین هایی مانند hsp 70 و atp، می تواند در افزایش سرعت جوانه زنی و همچنین افزایش مکانیسم های دفاعی بذر نقش داشته باشد.